11 Aralık 2008 Perşembe Gazi Üniversitesi Türk Halk Bilimi 3.sınıf  Dilek İnce.Bilecik Yenipazar’da bulunan hikaye derlemesi çalışmasını yapmaktayım. Öncelikle kaynak kişimizi tanıyalım.

 

D.i:  Adınız, soyadınız?

Ş.İ: Şaban İnce.

D.İ:  Kaç yaşındasınız?

Ş.İ:  Yetmiş beş.

D.İ:  Nerede ikamet etmektesiniz?

Ş.İ: Yenipazar kazasının Kavacık köyünde.

D.İ: Kaç Senedir Kavacık köyünde bulunuyorsunuz peki?

Ş.i:  Yetmiş beş senedir.

D.i:  Daha önce farklı şehirlerde bulundunuz mu ?

Ş.İ:  Eskişehir, Ankara, askerlik dolayısıyla Kore’de.

D.i:  Peki dedecim bana bir hikaye anlatabilir misin ?

Ş.İ:  Anlatabilirim. Bir zaman bin dokuz yüz efendim yetmiş beş senesinde bir zaman ava gitmiştik. Avı öyle bir yer ki mesela çıktımız yer aşay yukarı bir buçuk iki saat tırmandık, bir tavşan önümüze takıldı. Üç arkadaş Rıfat Ünver, Hüseyin Ateş olmak şartıyla giderken baktık tavşan uçmuş yani ürküyor bizden, aşa uçurumdan aşay gidiyo. Dediler ki bana ‘ bu tavşan yinir, sen al gel’ öyle de bir kış vardı ki haddinden fazla, yani bu ineceğim yer sarp kayalık bir yer yani  gittim , aldım ,geldim . Toplaştık yidik sordum ben bunu hocaya dedim bu nasıl olur. Eğar arkasından gidip peşini bırakmadıysan yinir dedi, e bırakmadık  ettik yidikten sonra undan sonra gayrı bu hikaye burada bağlandı yani yine etrafta söylemedik yani ortada laf olur gibisine.

D.İ:Dilek İnce                                   Ş.İ=Şaban İnce                              

 

                                                                                             

Hikaye-2                                               

 Ş.İ:  Ondan sonra bir gün  avcılık vasıtasıyla gene çift sürüyodum, Mehmet Ünver  isimli bir arkadaşım vardı. İndi bu dedi ki bana “arkadaş yarın sabah senlen çifte gelesiye kadar bir tavaşan vuralım” dedi. “Olur” dedim ben, aşam kaveye çıktım hiç o konu geçmedi. İşte saat bir iki veyahut üç sıraları olmuş, gece ben uyumuşum. Bana bi seslenen oldu avludan, “ Şaban, Şaban”  çıktım baktım Mehmet dediğim şahıs evin üst yanda sigara yakıp durur. “Daha gel ne beklen” o vakıt ben tüfeği elime aldım allahaısmarladık. Adamın yanına indim. Saat üç sıraları ya pekte kaç olduğunu farkında değilin. Önümde adam beş adım önümde ben yetemiyorun bu adama sigarayı içerk gideyor “ le memet aga dur bi cigarada ben yakacan” decen ama deyemeiyorun. Ha şorası ha burası köyden bir saat veyahut bir buçuk saatlik yere ayrıldık ormanın içine girdik ama öyle belalık bir yer ki bi nokta var orda noktada duracamız yerde duracadık konuşmamızda böyleydi ama bu urayı geçti “ gel arkam sıra, gel gel arkam sıra” ben onun arkasında o benim önümden gideyoruz bi sapkın bi dereye vardık, derede derede yüksek geçilmecek bi yer adam bi baktım adımlayvardı karşıya le bu adam nası dolanmadan geçti boray “le naptın sen” “le gel deyor gelsene arkam sıra” “hayır varmayarun” dedim anladım ben onun memet aga olmadığını anladım yani varmayon deyince tüfeği elime aldım hani ateş edecen ben ona le ne  Memet Aga  va ne ayın ışığı vaa zindan çöktü orda dikildim kaldım ben, yemyeşil bi alev yukardan aşa horuldayarak kayboldu gitti. Ordan nasıl bi döndüm amma işte bir buçuk saatlik yeri aşa yukarı bilemecem pek amma on beş dakkada eve gelsem gerek, eve döndüm eve.Eve geldim tam cümle kapısından girdim girecem sırada arkadan beni baya yakalayıvardılar gibi geldi bene, orda bi hinkirdim bi ter boşaldı benden yattığım odaya zor çıktım. Bizim hanım sağdı o vakit, rahmet olsun “ne o, ne o hal sende, şu hale bak’ “ya bende ne hal var işte bişe yok’ ‘var sende bişe’ tüfek elimde yav şu haline bi bak diyor bana halimde ne var ki sen dedi bi yerden geldin nere vardın len hanım ben bunu anladırın sana amma sen bunu bi yerde dersen öldürürün seni’ hayır söylemecen böyle oldu böyle oldu Memet Aga bene ünledi ben ava gittim Memet Aga bizim Memet Aga değilmiş o.işte filan yere vardım ordan döndüm geleyorun amma beni yakalayazdılar kapıda. Bu hikaye burada bitmiş oluyo.

D.İ:  Peki başka bildiğiniz hikayeler var mı?

Ş.İ:  Düşünmem lazım. (güler ).

D.İ:  Peki ,teşekkür ederim .

Ş.İ.: Sağol.

 

HİKAYE- 3

 

Gazi Üniversitesi Türk Halk bilimi 3.sınıf Halk Hikayeleri dersi için Ankara Sincan’da kaynak kişimizle birlikte derleme yapıyoruz. 18 Aralık 2008 derlemeyi yapan Dilek İnce.  İlk önce kaynak kişimizi tanıyalım.

 

D.İ.: Adınız, soyadınız?

L.S.: Lale Sarı.

D.İ.: Nerede ikamet etmektesiniz?

L.S:Ankara Sincan.

D.İ: Yaşınız?

L.S: Otuz iki.

D.i: Peki bana bir hikaye anlatır mısınız diye sorduğumda aklınıza ilk şeyi bana açıklayabilir misiniz ?

L.S: Valla şimdi aklıma o kadar çok gelmiyo ama buralarda son zamanlarda duyduğum bi hikaye diyebilceğim bir şey var. Iıı bu olay Ankara Karşıyaka’da geçio Karşıyaka Mezarlığında geçiyo daha doğrusu. Bunu da komşumun kızı anlattı bana, yani çok şaşırtıcı.

Bu bi akşam taksicinin bi tanesi Karşıyaka’da işte işte . Kızın biri durduruyo biniyo falan böyle adam şaşırıo. Böyle değişik bi kız, yağmur yağıyo falan. Yani bu saatte gecenin bi yarısı kız burada napıyo orda. Sonra beni evim şurda beni oraya götür falan kız çok ıslanmış adam iyilik olsun diye ceketini veriyo falan gidiyolar biniyolar geliyolar eve kız diyo ki amca benim param yok sen diyo. Yarın akşam gel hem paranı al, hem de ceketini al kusura bakma diyo adam da iyi niyetli çıkmış, tamam diyo gidiyo işte ondan sonra ertesi akşam oluyo adam geri geliyo kızın dediği daireye gidio zili çalıyo işte diyo ki meraba işte dün akşam kızınız bindi falan filan getirdim paramı almaya geldim aile birden şaşırıo diyo ki bizim kızımız yıllar oldu öleli ondan sonra böyle anlatıyo falan kız tariflere uyuyo ondan sonra çıkıp hep birlikte mezalığa gidiyolar adama gösterecekler ondan sonra gidiyolar mezarın başında adamın parasını hem de ceketini bulmaktalar. Böyle zaman zaman  ölülerin sevdiklerin yanlarına gittiğini onları korumak için gezdiğine ilişkin hikayeleri böyle duymaktayız. Bu da beni  çok etkilemişti o açıdan bunu anlattım.

D.i: Peki çok teşekkür ediyorum.

L.S: Ben teşekkür ederim

L.S= Lale Sarı           
D.i= Dilek İnce